29.06 tot 18.08

Ik ben ondertussen aangekomen in Cuzco, Peru en heb nog is tijd en pc gevonden om aan mn volgend verhaal te beginnen, denk dat ik hier enkele personen veel plezier mee zal doen ..

Mn vorig verhaal heb ik geschreven tijdens de rustdag van de wereldbeker voetbal en ondertussen weet iedereen de uitslag hiervan, maar ik zou toch nog enkele anekdotes met jullie willen delen.

Zo heb ik nog niet verteld dat ik na de wedstrijd Belgie - Zuid-Korea in Sao Paulo ben gevallen tussen het perron van de metro en de metro zelf, dit omdat we met zoveel supporters aan het duwen waren om er nog in te geraken en ben er tussen geslipt. Enkele mede-supporters hebben mij er direct uit kunnen trekken, maar mn voet zat wel geblokkeerd. Resultaat dat ik ongelooflijk veel pijn heb gehad net onder mn dikke teen en daty de nagel van de teen ernaast er heeft aan moeten geloven.Dus veel moeten rusten met het voetje in de lucht. Ipv naar het ziekenhuis te gaan ter controle ging ik ervan uit dat het wel ging overgaan en effectief elke dag was een beetje beter, maar dit heeft toch tot na het tornooi geduurd. Tot daar mn loempigheid :)

Terug naar het tornooi, na onze 8ste finale tegen de vs werden we overal geprezen voor ons mooi voetbal, al was het heel wat minder tegen de Argentijnen. Na de kwartfinale heb ik mn truitje gewisseld met een Argentijn die maar bleef aandringen. Na dat ik zag dat zijn truitje duidelijk meer had gekost dan het mijne (niet moeilijk want het mijne kostte 2eur in La Paz :)) heb ik dan toch toegegeven ..

Iedereen herinnert zich de halve finale tussen Duitsland en Brazilië en ook hier heb ik iets te delen.
Ikzelf was met Jasper (je weet nog wel, de kerel uit Puurs) naar Copacabana gegaan om de wedstrijd te zien samen met 200000 Brazilianen. We droegen allebei ons truitje van Brazilië, ervan uitgaande dat we na de wedstrijd een mega-feest gingen meemaken.

Niets was minder waar want na de 5-0 ontstonden er rellen in het midden van deze meute. Er gingen verschillende verhalen rond zoals favela-kinderen die plots de menigte indoken, gewapend met messen om de toeristen te overvallen. Een ander verhaal was dat er geweerschoten werden gelost. Wat het ook was, ik heb moeten rennen voor mn leven richting oceaan en mij tactisch verscholen achter de politie. Nog nooit heb ik zo een schrik gehad tijdens een voetbal wedstrijd, want zelfs de Brazilianen konden niet geloven wat er net gebeurd was op het strand van copacabana. Toen alles gekalmeerd was (ondertussen was het al 7-0) ben ik terug gegaan naar de dijk, maar daar werd ik continu aangesproken alsof ik Duitser was en je merkte de agressie in de ogen van al die zeer kwade locals. Elke keer opnieuw zeggen dat ik Belg was en ook duidelijk supporterde voor Brazilië, maar daar hadden ze geen oren naar. Heel toevallig kwamen we een Braziliaans meisje van ons hostel tegen en die heeft ons begeleid tot aan ons hostel. Dit ging redelijk vlot daar zij telkens in het Portugees kon zeggen dat we geen Duitsers waren.

Dan de finale..
Voor diegene met een goed geheugen (en die zonder moeten maar even mn eerste verhaal terug lezen :)) heb ik in Buenos Aires kunnen logeren bij de neef van een vriendin uit België. Carlos is zn naam en hij contacteerde mij met de vraag om een slaapplaats te regelen voor hem en 3 vrienden want hij ging overvliegen om de finale op het strand van Copacabana te zien. Het was een prettig weerzien en we hebben gefeest tot als die verrekte Duitser er 1-0 van maakte. Er waren +/- 100000 Argentijnen overgekomen en het had dus een feestje kunnen worden, maar neen ..

Tot zover het voetbalgedeelte, het werd tijd om deze periode af te sluiten en mij terug te richten op het reizen naar prachtige landschappen, nieuwe culturen en zo veel meer.

Bedoeling was om richtig Peru te trekken en na de prijzen van de vliegtickets te hebben gecheckt, was het het goedkoopste om vanuit Sao Paulo te vliegen naar Lima. Dus bus genomen naar SP en daar 3 dagen doorgebracht alvorens te vertrekken. Groot was de verbazing toen ik zag dat er een Tomorrowland editie werd georganiseerd in deze stad. Ik daarheen, ongelooflijk veel volk dus enkel dj's op groot scherm gezien. Achteraf heb ik vernomen dat dit een live-stream was en er dus geen dj's ter plaatse waren, al heeft de organisatie van TL wel beslist om volgend jaar ook in SP een editie te organiseren, met de echte dj's ter plaatse.

Op 21/07 heb ik dan het vliegtuig genomen naar Lima en enkele dagen ervoor heb ik vernomen van een vriendin uit België, Elke, dat ze 2weken zou komen reizen in Peru en dit heel graag met mij zou doen. Ze zou aankomen op 09/08 dus had ik nog 3 weken de tijd om iets te doen.
Ik heb beslist om deze tijd niet te reizen, maar te werken in een hostel. Ik werd aangenomen in het LOKI-hostel, dewelke een feesthostel is.
Mijn job = achter de bar ervoor zorgen dat de mensen zich amuseerde en ze dus aanzetten tot het drinken van alcohol om zo de kas te spijzen. Dit was echt niet moeilijk want de meeste waren naar dit hostel gekomen om te feesten.

Na mn werk-periode ben ik Elke dan gaan afhalen op de luchthaven en rond 20u kwamen we aan in het hotel. Ik had me al geinformeerd hoe we zoveel mogelijk zouden kunnen zien in een relatief korte periode en het systeem 'peru-hop' was dan ook een geschenk uit de hemel. Redelijk goedkoop zouden we op 7dagen van Lima naar Cuzco reizen met veel stops, dewelke ik hieronder zal beschrijven. Je hebt ook de mogelijkheid om op een plaats van de bus te gaan en er bvb 5dagen te blijven en met de volgende bus verder te gaan, dit zonder meer-kost. Maar zoals gezegd, Elke heeft maar 2weken, dus wij bleven op onze originele bus.

De eerste stop was in Lima zelf waar we uitleg kregen over de oorlog tussen Peru en Chili ongeveer 100jaar geleden. Raar maar waar, deze oorlog is ontstaan over vogel-stront. In die tijd was dit de beste manier om het land en de gewassen te voeden en de plaats met het meeste van dit smerig goedje lag net op de grens. Chili heeft dit plaatsje ingepalmd en tot op heden behoort het tot Chili, tot grote ergernis van de Peruanen..

De lunch werd genuttigd op een prive-strand met de naam El Silencio, waar we de lokale lekkernij ceviche hebben gekregen. Dit is vis (jawel, ondertussen ben ik bekeerd tot het eten en lekker vinden van vis)

Volgende stop, de hacienda van san jose, een heel groot gebouw waar enkele honderden jaren geleden de rijkste (en dus automatisch machtigste) families woonden. Onder dit mega gebouw werden er tunnels gebouwd om de Afrikaanse slaven binnen te smokkelen. Ook waren er kamers waar de 'stoute' slaven werden gepijnigd en dus een voorbeeld voor de andere om zich te gedragen. Redelijk intens als je in deze tunnels wandelt ..

We reisden verder tot aan Paracas, bekend om de Ballistische eilanden waar ongeveer 500000 vogels (dus overvloed aan guano), zeeleeuwen, pinguins en ander gedierte hun habitat hebben.

Deze eilanden zouden we de dag erna bezoeken, eerst was het tijd om ons hostel te zoeken en van een maaltijd te genieten. We gingen naar een restaurant waar we korting kregen omdat we van peru-hop waren en al snel kregen we gratis pisco (nationale drank van Peru, al zeggen de Chilenen dat dit hun drank is. Aangezien er een stad is in Peru met de naam Pisco geef ik het voordeel van de twijfel aan Peru).

Deze drank was redelijk hard aangekomen en ‘s nachts besloten we om in het zwembad van het hostel te springen, superkoud maar direct wel nuchter.
Dag erna opgestaan met lichte hoofdpijn en speedboot genomen naar de eilanden.

Heel mooi om te zien, deze eilanden worden ook de Galapagos-eilanden voor de arme mens genoemd.

In de namiddag reisden we door naar een plaats waar de oceaan de woestijn ontmoet en deze plaats kon mij toch meer bekoren dan de eilanden.
Hier hadden ze een 'wannabee-museum' gebouwd over de Ballistische eilanden, duidelijk om de toeristen nog een extra stop te geven. Voor mij was dit totaal overbodig, Elke daarentegen heeft hier wel van genoten.. Smaken verschillen, nietwaar :)

Volgende stop was Huacachina, deze plaats is zeer bekend om zn gigantische zand-duinen en de dag erna zouden we gaan sandboarden en met de buggy in de duinen rondcrossen.

Ons hostel had wederom een zwembad, dus ‘s avonds nog vlug even hierin gesprongen en een bbq gegeten. Deze is wel een zeer eigen interpretatie van het woord, want er was geen houtskool en geen vlees. De kip werd gebakken in de pan en aan ons verkocht als bbq. If only i knew :)

Ondertussen was het 12/08 en volgens vele was er die nacht een sterrenregen waar te nemen. Dit fenomeen komt jaarlijks voor en zou prachtig zijn al heeft het weer er anders over beslist, teveel wolken om iets kunnen zien..
Toevallig sliep in de kamer naast de mijne een Zwitsers koppel die ik had leren kennen in Lima. Ik heb met hen op de duinen gelegen die nacht om de sterrenregen te kunnen waarnemen (toch tot als de wolken daar ineens waren).

De dag erna hadden we vrij tot 16u en in de voormiddag heeft Elke een duin-wandeling gemaakt, ikzelf was blijven liggen. ‘s Middags zijn we dan met een kleine moto-taxi (aka tuctuc) naar Ica gereden (grotere stad dichtbij) om daar iets te eten en ondertussen mn 5de zonnebril te kopen. Blijkbaar gaan brillen van 5eur snel kapot :) en heeft Elke me overtuigd om deze keer wat meer geld uit te geven aan een deftige. Zo gezegd zo gedaan en nu loop ik met een stevigere bril rond, dank aan Elke om te blijven pushen, want had wss ondertussen al aan nr 6 gezeten :)

Om 16u was het tijd om te vertrekken, ikzelf had een snowboard en boots gehuurd in het stadje aangezien ze een houten plank met velcro voorzien voor diegene die nog nooit hebben gesnowboard of hieraan simpelweg geen geld wilden uitgeven.
We kregen een chauffeur met veel ervaring en het buggy'en was spectaculair, in die mate dat de meisjes achter ons niet stoptten met kressen in onze oren..
De eerste duin waarvan we gingen boarden ging goed voor mezelf en naar mate de duinen groter werden had ik er meer en meer plezier in.
Op een gegeven moment stonden we boven op een reuze-duin en iemand voor mij verloor zn klak door de wind in het midden van de duin. Je moet weten dat deze duin terug naar omhoog klimmen ongelooflijk vermoeiend is en dus probeerden enkele personen om tijdens hun afdaling deze klak op te nemen, iedereen faalde buiten ondergetekende ..
Zonder te stoppen nam ik de klak en gaf ze beneden terug aan de eigenaar, ik had ze beter niet gepakt want er kon niet eens een ‘dank u’ af en heb dit dan ook duidelijk gemaakt aan deze on-gefatsoeneerde toerist!
Moet zeggen dat dit niet de eerste keer was dat ik iemands klak opnam..
Even terug naar mn chiro tijd: toen ik een jaar of 16 was en op kamp was ergens in de walen deden we de afdaling per fiets van een redelijk steile berg. Willem Beets reed als eerste en ik zag zn klak afwaaien, ik reed als laatste en nam deze in volle afdaling op met mn voet en overhandigde deze aan de voet van de berg..
Tot zover mn zelf-stoef ;)

De dag erna besloot Elke en ikzelf om samen met een ander koppel een extra privetour door de duinen te doen en zo mn skills op het zand te verbeteren.
De chauffeur bracht ons naar nog hogere duinen als de dag ervoor en het was dus zeker de moeite om deze extra tour te boeken.
Dit lukte aardig al is het geen goed idee om de dag ervoor tot 6u weg te gaan als je om 9u30 wordt opgepikt door een local :)

Rond de middag vertrok de bus naar een plaats waar pisco wordt gemaakt en gedronken, maar dit heb ik aan mij laten voorbijgaan en ben in de bus blijven slapen.

Na dit bezoek reden we verder naar Arequipa waar we de dag erna om 5u30 ‘s morgens toekwamen in een hostel. Onze grote rugzak achter gelaten en enkel het nodige meegenomen voor een 2-daagse tour in de colca canyon. Deze plaats is absoluut mn ding en we gingen tot 4910m hoog om de beste plaats te hebben om de vele vulkanen te kunnen zien.
Enkele leden van onze groep hadden echter last van hoogte-ziekte, dus bleven we hier niet te lang..
In de namiddag gingen we naar natuurlijke hot-springs (water verwarmd door de vulkanen), dit is iets super relaxerend en erna hebben we buiten een maaltijd gegeten niets gedaan en vroeg gaan slapen.

Dag erna moesten we om 5u30 opstaan om naar een plaats in het midden van de canyon te rijden waar we vele condors zouden waarnemen. Dit is een vogel met een spanwijdte van 3.5m ..
Ongeveer een 5-tal waargenomen, maar vooral genoten van het prachtige uitzicht. Ondertussen zei onze gids dat deze canyon met zn 4160m de op 1 na diepste ter wereld is. De diepste zou ergens liggen tussen China en Nepal..
Dan werd het tijd om terug te gaan naar Arequipa, waar onze grote rugzak nog stond. Na een korte nacht moesten we om 6u opstaan voor de bus naar Cuzco.
Niet zo een plezante rit aangezien het super warm was, maar het uitzicht tijdens heel deze rit was fenomenaal!

Morgen vertrekken Elke en ikzelf naar Machu Pichu voor 2 dagen en dan wordt het tijd om afscheid te nemen van haar.
Ik moet eerlijk zijn, het deed ongelooflijk veel deugd om na 7 maanden nog is een bekend gezicht te zien (buiten dat van Jan Hermans tijdens de wereldbeker, dit was redelijk kort en heb toch een voorkeur voor Elke haar gezicht :)) en ben ik aan het genieten van onze tijd samen hier..

Wat de toekomst brengt zullen we wel zien, ikzelf zal zowizo nog even in cuzco blijven om te down-hillen en te raften om erna richting Equador te reizen..
Na enkele tips van surfers heb ik besloten om het surfen nog 1 kans te geven (mn zus zal blij zijn dat ik niet opgeef :)), maar deze keer beginnen met het grotere longboard.

Vele groeten van Elke en mezelf!