29.05 tot 28.06

Op mn trip naar Samaipata heb ik vooral genoten van de prachtige landschappen, wederom een bevestiging dat mij Bolivië tot nu toe het meest aanspreekt! Watervallen, Inca ruines en een berglandschap om u tegen te zeggen!
Na samaipata ging ik terug naar Erwin en Annemie in Santa Cruz om vanaf daar een oude werkplaats van Miel te bezoeken,een kliniek waar ze arme kinderen behandelen voor allerlei beperkingen, wat een ervaring! Het begon al toen de oude collega’s van Miel mij herkende en met zeer veel passie en respect praatten over mijne nonkel, hij heeft hier duidelijk zen voetdruk achtergelaten! Heeft veel zelf opgestart, initiatieven genomen en mede dankzij hem is deze kleine organisatie uitgegroeid tot een mega complex met meer dan 100 werkende mensen.
Na de rondleiding in het centrum (waar ik zeer hartelijk ben ontvangen, ook door de kinderen) genoot ik van een maaltijd met Juan, een ex-collega van Miel en vandaar ging ik terug naar centrum Santa Cruz om iets te gaan drinken met de Australiër waarmee ik in het verleden gereisd heb.
De dag erna zijn we naar een vriend van Erwin gegaan die zowel een voetbal- als een basketveld in de tuin heeft en samen met 20 andere van zn vrienden werden we uitgenodigd voor een tornooitje voetbal. Dit begon redelijk laat (21u) en eindigde pas een stuk in de nacht, moe maar zeer voldaan (al denken mn knieën daar anders over :))
Er was nog tijd om al mn kleren te wassen en een plaatselijk gerecht te gaan eten met Erwin en Annemie alvorens mn volgende bestemming op te zoeken,Dit gerecht was alligator en was niet zo evident om te vinden,maar uiteindelijk een klein restaurantje met karaoke gevonden en kunnen genieten van deze lekkernij. Het heeft wat weg van kip en is redelijk neutraal van smaak, maar ik kan toch zeggen dat ik het heb gegeten.

Diezelfde avond heeft Erwin mij afgezet aan het busstation voor een 24u durende, rechtstreekse busrit naar Asuncion, Paraguay.
De bus van 19u vertrok uiteindelijk pas om 21u30 en na 3u werden we overgezet op een veel minder comfortabele bus om nog eens 6u later hetzelfde mee te maken, al werd ik deze keer gewoon aan de kant van de straat afgezet met de woorden dat de bus wel ging komen. Ondertussen ben ik al redelijk gewoon geworden aan deze manier van werken en effectief, 20min later passeerde mijn bus.

Ik hoopte dat deze tot eindbestemming ging gaan, maar neen hoor, aan de grens met Argentinië werd ik afgezet en gezegd dat ik de grens te voet moest oversteken en dat er langs de andere kant een 4de bus op mij wachtte. Deze bus vertrok pas 10u later en dus moest ik me al die tijd wat bezig houden in het station aangezien het grensstadje zo groot was als het veld van boer Sjarel. De 5de bus vertrok dan toch en na een 20tal uur stond ik in Formosa, de grens tussen Argentinië en Paraguay en werd me meegedeeld dat de bus niet verder rijdt en dat ik mn plan moest trekken, Weer eens geconfronteerd met liegende busmaatschappijen maar bon,geen tijd om te zeuren, taxi zoeken om mij naar de grens te brengen en eens in Paraguay nam ik een minibusje naar Asuncion. Dit waren 40 lange uren met veel te veel verschillende voertuigen maar het was ondertussen mn verjaardag en was gewoon blij dat ik er was geraakt en na een vlug telefoontje opgepikt door een Belgisch/Paraguaanse familie. Wederom hartelijk ontvangen en na een welverdiende middag siësta, kon ik beginnen aan het vieren van mn verjaardag, Pili (la madre de la casa) had voor een feestmaaltijd met bijhorende chocoladetaart gezorgd, gewoonweg genieten!!
Ik ben naar Asuncion gekomen om enerzijds een bezoek te brengen aan deze familie die ik via een collega in België al had leren kennen en anderzijds om de batterijen terug op te laden, want 5maanden rondreizen kruipt wel degelijk in je kleren!

Dit heb ik dan ook gedaan en enkel de laatste dag een rondtrip gemaakt met de familie. We zijn naar een prachtig meer gereden en genoten van de zonsondergang!

Diezelfde nacht vertrok ik nog naar Foz do Iguazu, Brazilië voor een snel bezoek aan de meest bekende, grootste watervallen ter wereld!

Uiteraard kon dit weer niet vlotjes gaan ..

De bus had mij afgezet aan het grensplaatsje, maar nog steeds op Paraguaans grondgebied, Ik zocht dus een busje om me de grens over te rijden. Dit gevonden, al bleek dat de chauffeur niet stopte aan de douane, maw ik ben illegaal het land ingegaan. Heb al een paar keer gezien dat dit zware gevolgen kan hebben en ben dus afgestapt en een taxi chauffeur gezocht die een mondje Spaans sprak (Brazilië is bijna uitsluitend Portugees) en mn probleem uitgelegd. Hij met mij terug illegaal naar Paraguay en om deze keer de grens legaal over te steken naar Brazilië. Na een paar uur en vele centjes later dan eindelijk toch gearriveerd aan de watervallen!

Deze waren indrukwekkend!! Al was het mooiste kijkpunt de dag ervoor helemaal meegesleurd door de verwoestende kracht van water en was het dus niet helemaal top, maar toch zeker een aanrader voor iedereen die ooit in deze regionen zal vertoeven!

Na 5 maanden van prachtige natuur en heel af en toe een beetje cultuur was het tijd om aan het volgend hoofdstuk van deze reis te beginnen; de wereldbeker voetbal en dus zocht ik een bus naar Rio waar ik de komende 5 weken zal verblijven.
Wederom een vermoeiende en lange busrit maar eens aangekomen was ik dit snel vergeten en kon het beginnen, mijn grootste passie volgen in het meest succesvolle land ter wereld (toch op voetbalvlak).

Surfen,kokosnoten drinken, voetbalmatchkes zien en af en toe naar copacabana om tussen de 20000 andere voetbalgekken de wedstrijden op groot scherm gaan zien.

Vandaag is het rustdag in het tornooi en dus kon ik nog is beginnen aan dit verhaal, hebben we 9 op 9 gehaald (al was dit zeer moeizaam!), ben ik in 2 stadions geweest en heb ik nog niet veel vooruitgang geboekt in de zee :)

Normaal had ik maar 1 ticket, nl, België - Rusland in Maracana, Rio (mooiste stadion waar ik ooit ben geweest!!), maar via een medesupporter ben ik nog aan een ticket voor België - Zuid Korea geraakt, Aangezien ik niet ver lig van de Belgen camping en wist dat er daar enkele bussen gingen vertrekken naar Sao Paulo voor de wedstrijd, ben ik ‘s nachts samen met een gast uit Puurs naar deze camping gestapt in de hoop te kunnen meerijden. Dit kon indien we andere identiteiten aannamen (van gasten die de erbarmelijke omstandigheden van de camping niet meer aankonden) en het risico namen op boete wegens niet geldige identiteit. Alles goed afgelopen, we zijn op de wedstrijd geraakt en erna hier terug afgezet. Dank aan mr van Gastel (wie dit ook mag zijn) voor het gratis mogen innemen van zijn plaats al weet hij dit zelf niet, muahaha...

Binnenkort moet ik aan een nieuw paspoort geraken en de reis voor na de wereldbeker heel basic voorbereiden. 

Indien ik aan een nieuw paspoort geraak zal ik wss nog naar Colombië, Ecuador en Peru reizen om erna terug te komen naar Rio voor mn vlucht naar België. Voorlopig is dus nog niets zeker over mijn toekomst, maar er word aan gewerkt :)

Vele zonnige groeten vanuit Rio de Janeiro