16.10 tot 30.11

30 november 2014 - Bocas del Toro, Panama

This is it, de laatste van een kleine reeks reisverhalen geschreven door mezelve gedurende mijn continentale reis. Binnen een dikke week zal ik mijn voet terug op Europese bodem zetten en mijn familie eindelijk terug zien ..

Maar eerst, zoals beloofd, dit laatste verhaal.

Mn Colombiaans avontuur begon in Cali, 1 van de grotere (en toeristische) steden van het land van de koffie. Bedoeling was om hier enkele dagen door te brengen, maar een uur na dat ik had ingecheckt in mijn hostel hoorde ik van mede reizigers dat er een 3daagse gratis hip hop festival van start ging in Bogota en dit de dag erna. Snel even overlegd met Drew (Australiër met wie ik de voorbije 3 maanden heb gereisd en ik ondertussen als een vriend voor het leven beschouw) en beide hadden we het gevoel dat dit wel is een leuke ervaring zou kunnen worden. Dus snel uitgecheckt, ons geld terug gekregen, een gratis walking toer van de stad Cali gedaan en tegen 20u zaten we op een bus richting Bogota. Hier ‘s morgens vroeg toegekomen en ons begeven naar een hostel net naast het park waar dit festival zou doorgaan.

Al snel hadden we door dat dit geen typisch gringo gebeuren ging zijn, daar we de enige gringo’s aanwezig waren. In het begin had ik hier niet zo een goed gevoel bij (tussen 60000 man), maar na het zien van de grootschalige politiemacht aanwezig verdween dit gevoel even snel als het kwam. 3 dagen dikke fun gehad op muziek waar ik absoluut geen kaas heb van gegeten, wat moet ne mens nog meer hebben..

Na het festival ben ik nog 2 dagen gebleven in deze hoofdstad omdat ik enkele dingen nodig had zoals een adapter voor de stopcontacten en een truitje van Colombia. Als laatste heb ik een tour gedaan langs de vele grafitti-muren en de lokale marktjes.

Volgende stop was Medellin, voor vele bekend als de stad waar ene P. Escobar een 20 jaar geleden de lokale president was met zijn trafiek van cocaïne. Ondertussen is deze stad zo goed als crimineelvrij en zijn er nog maar een paar plaatsen in de bergen waar de volgelingen van deze gemoustacheerde Colombiaan de plak zwaaien.

Vanuit het busstation namen we een taxi naar een hostel, maar de chauffeur bleef maar rondrijden dus op een bepaald moment vraag ik hem om het even te vragen aan iemand, hij vond dit een goed idee, stapte uit de auto en ging vrolijk op een bankje zitten en begon te praten met de persoon naast hem. Na een 5 tal minuten zag ik dat de lokale politie met hun begon te praten en te wijzen naar onze taxi waar we nog steeds inzaten. De chauffeur kwam terug en 10min later stonden we aan ons hostel. Het meest frappante voor mij is dat die zelfde politieagenten ongeveer een uurtje later naar ons hostel kwamen en ons uit de groep plukte. Drew en mezelf dus braaf mee met de agenten, niet goed wetende wat hier allemaal aan het gebeuren was ..

Wat bleek, deze agenten kwamen checken of we wel degelijk waren toegekomen in ons hostel want ze hadden ook geen goed gevoel bij die chauffeur. Al snel had ik het gevoel dat de politie echt wel hun best doet om het land zo veilig mogelijk te maken en ook echt inzit met de toeristen (in tegenstelling tot andere landen..)

Vanuit Medellin reisde ik verder naar de Caribische zee, meer bepaald Cartagena. deze stad kon me niet zo bekoren, veel te duur voor wat het is, niet tegenstaande dat ik hier meerdere keren ben teruggekomen gedurende mijn Colombiaanse avontuur, gewoon omdat het soms goedkoper is om langere afstanden te reizen en dus over deze stad te reizen ..

Na enige tijd van het stadsgevoel was het voor mij hoogtijd om de kalmte en rust op te zoeken. Drew is iets langer gebleven dus ben ik op mijn eentje naar Taganga getrokken. Dit is een piepklein dorpje in het noorden van Colombia, super rustig en veilig genoeg om mij hier een paar dagen te settelen.

Ik had de duikdroom die ik eerder op deze trip had al opgeborgen, maar ging toch even informeren naar prijzen en was verbaasd te horen dat ik mijn open water padi licentie hier goedkoop kon doen. Even de bankrekening gecheckt en dan de 3 daagse opleiding geboekt. Tijdens deze opleiding leer je hoe het leven onder water er aan toe gaat en hoe je te gedragen..

Als toetje kon ik 1 nacht verblijven in een privé hut van het bedrijf dat gelegen was op een klif in het midden van de zee. Dus na dag 2 van de opleiding heeft de boot mij hier afgezet, snel 2 grote vissen gekocht bij de lokale visser en een nachtje zonder elektriciteit, licht of wat dan ook kon van start gaan.

De vis was overheerlijk, de zonsondergang was schitterend en ik had tijd genoeg om de theorie van het duiken in mijn hoofd te steken daar ik ook een theoretisch examen moest afleggen de dag erna, Deze met glans gelaagd, 92% ..

Na enkele dagen kwam Drew me vergezellen in dit dorpje en konden we beginnen dromen van tezamen te duiken (hij is een ervaren rot in het vak). We zouden in de toekomst mss naar het eiland San Andres vliegen om daar de prachtige Caribische zee te gaan ontdekken. Maar dit was toekomst muziek, eerst was het tijd om naar een afgelegen strandhostel te trekken, Costeno beach. Dit kleine plaatsje was de enige plaats waar je iets of wat kon surfen en er was maar 1 gebouw, het hostel. Wij dus hiernaartoe getrokken en enkele dagen genoten van het strand en de surf ..

Van daaruit gingen we naar Minca, dit is een koffie regio in het midden van de Colombiaanse jungle die enkel te bereiken is met een mototaxi, geen tuktuks, maar echte crossmotos waar we met onze grote zak achterop gingen zitten. Al snel werd het duidelijk dat het echt wel nodig was om een crossmoto te gebruiken daar er geen weg is en je dus in de bergen naar omhoog moet, in de gietende regen .. wat een ervaring ...

Heb hier een downhill gedaan en dan was het tijd om de droom die we hadden te realiseren en dus hebben we vliegtickets geboekt naar San Andres ..

Eens toegekomen op dit eiland op 150km van Nicaragua, maar nog steeds Colombiaans grondgebied besloten we om 6x te duiken. 1 van de top 5 duiksites in de wereld is hier gelegen, the blue wall ..
De eerste 4 duiken moest ik bij de begeleider blijven en dus minder diep als de rest, maar op duik 5 was ik de enige in de boot met een basis licentie en vroeg de divemaster me of ik het zie zitten om met de meer ervaren mee te gaan. Hij had me bezig gezien en was ervan overtuigd dat ik dit moest aankunnen, geen seconde getwijfeld en ik dus mee met de groep. We doken tot 45m diep (als je weet dat met de bassislicentie de max diepte 18m bedraagt is dit wel een zeer groot verschil) en plots kwamen er een 4tal geïnteresseerde stierhaaien op ons afgezwommen. Ik gedurende 1 sec lichtjes in paniek, maar toen ik zag dat de rest hier normaal mee omging, relaxeerde ik ook..

De haaien zijn enkele minuten blijven rondhangen en verder gezwommen,, Ik super blij, mijn eerste haai-ervaring tijdens het duiken!! 

Eens terug in de boot hoorde ik van andere dat we bullsharks waren tegengekomen en dat deze redelijk agressief en onvoorspelbaar zijn, toch even slap to reality. Altijd oppassen daar onder water, het kleinste ongeval kan fataal zijn op zo een diepte. 

Na de geplande duiksessies zijn we naar een natuurlijk zandbankaquarium gegaan waar we konden snorkelen, hier was niet veel aan, maar de 2de stop was op het eiland Johnny Cay. De bewoners van dit eiland denken allemaal dat ze afstammelingen zijn van de beroemde Bob Marley en de reggae cultuur zie je hier overal. Prachtig eiland met wilde iguanas en tal van vogelsoorten ..

Op dit eiland is ook de beslissing gevallen om i.p.v. de Braziliaanse kust aan te doen voor ik naar huis vlieg, een boottrip van 5dagen te maken naar de san blas eilanden van Panama. 

Het vliegtuig bracht ons terug naar Bogota en aangezien de boot vetrok vanuit Cartagena moesten we de bus op naar deze stad en dit voor de 3de keer ondertussen.
De busrit was ongelooflijk zwaar, 28u in een bloedhete bus en verschillende malen stilgevallen, maar toch op bestemming geraakt en de boot genomen richting Panama. Onze kapitein was een gepensioneerde Roemeen die uitblonk in 'poging tot grappig zijn', maar wel ne sympathieke :)

De eerste 2 dagen was volledig op open water, met hoge golven en dus velen waren ziek op de boot. Ikzelf ben hier gespaard van gebleven...
Op dag 3 kwamen we toe aan de vele eilanden die soms niet groter zijn dan 3 palmbomen en 1 familie van de 'koeni'. Koenies zijn de mensen die hier altijd hebben geleefd en dus niet echt luxe kennen. wederom een prachtige ervaring om die mensen bezig te zien en zo gelukkig te zijn met niets ..
De mannen trainen elke dag aan hun longcapaciteit daar de meeste opbrengst voort komt uit het verkopen van verse kreeft die ze met de hand gaan vangen op 15meter diep, zonder luchttank, impressionant!!
En wat een lekkere kreeft!!!

1 van de avonden hadden we een kampvuur op een eiland en vertelde de kapitein ons dat sommige van zijn passagiers in het verleden op de mast waren geklommen en hier afgesprongen. Hij zei er direct bij dat hij dit afraadt, maar dat indien we het toch zouden doen we goed moesten opletten wanneer de boot op zijn verste punt is in de golf en dan te springen en niet wanneer de mast boven de boot hangt want dan zouden we hoogstwaarschijnlijk op het dek landen. Wetende dat deze mast ongeveer 20m boven zeeniveau hangt zou dit zeer pijnlijk zijn ...

Drew en mezelf konden het niet laten en besloten deze gevaarlijke sprong te maken. Wat een dom idee :) 
Ben wel in het water geland, maar niet recht genoeg met als resultaat dat mijn bovenlichaam op het water smakte en van deze hoogte is water als beton.
Enkele zwaar gekneusde ribben en een zeer pijnlijke nek was het resultaat .. Kzal het toch nooit leren ..

Na de boottrip gingen we richting Panama city waar eigenlijk niet veel te doen is, maar wel een mooie stad als je van kerken en dergelijke houdt ..
Maar ik heb hier wel eindelijk een gopro gevonden die goedkoper is dan in België en dan nog wel de laatste editie. Het is geen goedkoop speelgoed maar o zo handig als je gaat duiken, skiën, downhillen, .. en ben er dus van overtuigd dat ik hier nog veel plezier aan ga beleven, te beginnen met het filmen van de eerste ski-ervaring van mijn petekind ;)

Na deze aankoop doorgereisd naar Bocas del toro in het noorden van het land. dit is een eilandengroep waar je kan duiken en surfen.
Ik heb hier mijn volgende licentie geboekt en op het moment dat ik dit tip ben ik aan het wachten op het laatste onderdeel van deze opleiding, de nachtduik..

Hopelijk kan ik me morgen een advanced padi diver noemen. De weg naar master (en er dus je job van maken) is nog redelijk lang, maar ik ben gemotiveerd genoeg om deze nieuwe droom waar te maken ..

Voila, dit was het, ik hoop dat al mijn lezers en/of fotovolgers hebben kunnen meegenieten van wat wss de beste tijd van mijn leven was. Ik ben hier een jaartje ouder geworden, maar als je spreekt over levenservaring of wijsheid kan je hier gerust een paar jaren bijtellen!

Nu is het tijd om eindelijk Lewis en Lauren vast te nemen (begin me af te vragen of al mijn neefjes en nichtjes met de letter L gaan beginnen :)), om de verloofde van mijn broer te ontmoeten (en goed te keuren uiteraard :)), om mijn collega's van msf te gaan bijstaan in de harde strijd tegen Ebola en om verder te gaan met mijn duikervaringen en opleidingen..

Nen dikke merci aan heel mijn familie en alle vrienden die me hebben gesteund wanneer nodig, een luisterend oor hebben aangeboden of gewoon praktische zaken hebben geregeld voor mij! Zo denk ik snel aan mi padre, broers en zussen, nonkel Miel (zn kennis van zuid-amerika heeft me veel geholpen en zo kon ik ook bij enkele van zn vrienden verblijven) neef Ken, schoonbroer Alain, tante Goedele en hoogstwaarschijnlijk nog anderen die me nu niet meteen te binnen schieten! Het is hoogtijd om me te gaan klaarmaken voor mijn nachtduik en ga dus afronden!

 

Thanks everybody and see you all next week!!!

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Van grote zus ;-):
    2 december 2014
    Waowwww broer, je verhalen waren top!!! Ben mega blij voor jou dat je deze reis hebt kunnen maken maar ben vooral fier! Je moet het maar doen.... Je petekind en Lara kijken enorm uit naar 7 december en de skireis ;-) super leuk van die gopro :-))
    Heb je enorm gemist hoor, THE countdown started. Love youuuuuu xje